Wat voor soorten bitten zijn er?

0%

Er bestaan enorm veel soorten bitten. Welk bit geschikt is voor jouw paard is afhankelijk van de mond van je paard. Het bit ligt in het tandeloze gedeelte van de paardenmond en kan druk geven op verschillende punten. De mond van je paard is erg gevoelig, dus een geschikt bit is van groot belang.

Verschillende bitringen
In deze blog gaat het over de meest voorkomende bitringen, er bestaan er nog veel meer!

Watertrens
De ringen van een watertrens zijn losse en beweegbare ringen. De meeste paarden accepteren dit bit goed door de ligging van de lagen en de tong. Door de losse ringen komt je hulp indirect in.

D-Trens
Een D-trens is een bit met vaste ringen in de vorm van een D. Het verschil tussen een bustrens en een D-trens is dat de zijkant van een D-trens groter is dan bij een bustrens, waardoor het bit nog stabieler in de mond ligt en meer begrenzing geeft.

Bustrens
De bustrens heeft vaste ringen en ligt hierdoor stabiel in de mondhoek van je paard. Doordat de ringen niet los van elkaar kunnen bewegen werkt je hulp direct in. De bustrens wordt veel gebruikt voor jonge paarden.

Kneveltrens
Een kneveltrens heeft aan de zijkanten scharen zitten. Deze scharen zorgen ervoor dat het bit stiller en stabieler in de mond ligt dan een watertrens of een bustrens. Het voordeel van een kneveltrens is dat er meer zijdelingse druk op het hoofd van het paard komt, waardoor het paard makkelijker te sturen kan zijn. Een kneveltrens heeft wel een scherpere inwerking dan een watertrens of bustrens.

Dressuurstang
Een dressuurstang wordt samen met een onderlegtrens gebruikt en wordt ook wel stang en trens genoemd. De stang ligt lager in de mond dan de trens, maar zorg er wel voor dat ze niet tegen elkaar hangen. De kinketting die eraan hangt moet losjes vastgemaakt worden. Vanaf de klasse Z dressuur is het toegestaan om met een stang en trens te rijden. Een dressuurstang werkt met een hefboom. De lengte van de scharen bepaalt de sterkte van de hefboomwerking. Hoe korter de scharen, des te directer het contact met de paardenmond en de inwerking ervan. De hefboomwerking is hierdoor kleiner, dit maakt dat het niet geschikt is voor ruiters met een gevoelige hand.

Onderlegtrens
De onderlegtrens gebruik je samen met een dresuurstang. De onderlegtrens ligt op dezelfde plaats als je gewone trens. De maat blijft dus ook hetzelfde als je normale trens. Het is aan te raden om als onderlegtrens hetzelfde bit te gebruiken die je normaal ook als trens gebruikt. Doordat je paard hier al gewend aan is, zal de overstap op een stang en trens vertrouwder aanvoelen. Kijk wel goed naar de dikte van de onderlegtrens, want er ligt meer in de mond waardoor er minder ruimte is.

Verschillende mondstukken
Een mondstuk is het deel van het bit dat in de mond ligt.

Dubbelgebroken bit
Het meest gebruikte mondstuk bij dressuurruiters is het dubbelgebroken bit. Het mondstuk bestaat uit drie delen. Het middelste gedeelte van het mondstuk ligt op de tong waardoor een dubbelgebroken bit meer druk geeft op de tong dan een enkelgebroken bit, verder is de druk gelijkmatig verdeeld over de tong, mondhoeken en de lagen.

Enkelgebroken bit
Een enkelgebroken bit heeft één scharnierpunt in het midden. Dit bit geeft meer druk op de zijkanten van de tong, de mond en de lippen. Een enkelgebroken bit heeft ook een knijpend effect op de tong wat niet elk paard fijn vindt, het knijpt de tong samen bij druk.

Ongebroken bit
Een ongebroken bit (ook wel stang genoemd) heeft geen scharnierpunten. Het mondstuk kan recht zijn of de vorm van de tong volgen (stang met tongboog). Het werkt voornamelijk in op de mondhoeken en de tong, minder op de lagen. Doordat het mondstuk ongebroken is, worden de tong en lagen niet bij elkaar geknepen en kan het ook niet in het gehemelte prikken. Het voordeel van een ongebroken bit is dat deze stil in de mond ligt. Paarden die vaak onrustig zijn in de aanleuning kunnen hier baat bij hebben. Wel kan je met een ongebroken bit sterker inwerken met de hand, houd hier wel rekening mee.

Myler bit
Myler bitten zijn ontworpen volgens een specifiek systeem, waarbij het paard centraal staat en waar de anatomische vorm van de paardenmond de basis vormt. Dit heeft geleid tot een ontwerp van een gewelfd en gebogen mondstuk dat het paard een comfortabelere vrijheid geeft voor zijn tong en hierdoor speekselvorming stimuleert. De Myler bitten maken het mogelijk om onafhankelijke zijdelingse hulpen te geven wat duidelijker kan zijn voor je paard.

De juiste maat van het bit
De maat en dikte van het bit is ook erg belangrijk. Een te klein bit kan voor wondjes zorgen in de mondhoeken, maar een te groot bit zorgt ook voor ongemak. Als je bit aan beide kanten ongeveer een halve tot één centimeter uitsteekt dan heb je de juiste lengtemaat. Onderstaande tabel geeft een richtlijn voor de juiste maat van het bit. Let wel op dat elk paard anders is dus het kan natuurlijk afwijken.

De dikte van het bit kan je bepalen door te kijken hoeveel ruimte er in de mond is. Leg je wijs- en middelvinger op elkaar en leg ze ter hoogte van het bit dwars over de tong. Afhankelijk hoeveel druk je voelt kies je de dikte van het mondstuk:
- Veel druk, dus weinig ruimte in de mond: dun mondstuk van ongeveer 14 mm.
- Weinig druk, dus genoeg ruimte in de mond: dik mondstuk van ongeveer 16 mm.